طراحی مجتمع مسکونی با نگاهی به نظریه باغ شهرها

در دو قرن اخیر به دنبال رشد شتابنده جمعیت شهرنشین و همچنین جریانات اقتصادی نامناسب،الگوی تولید مسکن نیز در کشورهای مختلف به تدریج تغییر یافت.ایجاد مجتمع های آپارتمانی که به یک مسافرخانه و هتل بیشتر شبیه است تا یک واحد مسکونی، رونق فراوانی پیدا نمود.در ایران نیز همگام با تحولات جهانی،پرداختن صرف به تامین کمی مسکن و نادیده گرفتن جنبه های کیفی و فضاهای سبز و تراکم کم،به ایجاد مجتمع های آپارتمانی با تراکم بسیار بالا منجر شد.در تحقیق حاضر به بررسی دو الگوی مجموعه های مسکونی و آپارتمانی پرداخته شده است. بدین منظور از روش تحقیق توصیفی – تحلیلی استاده شده است. در فرایند این بررسی از نظرات ساکنان دو نمونه مورد مطالعه برای ارزیابی کمی استفاده شده است؛ و اطلاعات در قالب 1100 داده آماری جمع آوری و مورد تحلیل قرار داده شده است.نتایج بدست آمده نشان می دهد که بین عوامل و معیارهای معماری-کالبدی و اصول باغ شهرها رابطه ی تنگاتنگی وجود دارد و در مجتمع های مسکونی باغ شهری،میزان رضایت از عوامل و معیارهای معماری-کالبدی بسیار بیشتر از مجتمع های آپارتمانی است و ایده آل ترین مجموعه مسکونی از دید ساکنین است.